Pod postacią chleba Pan Jezus zostaje z nimi ustawicznie dzień i noc – nigdy nas nie opuszcza. I teraz jest Pan Jezus z nami tu w monstrancji, żywy – jak my – choć zakryty, lecz prawdziwy. Milczący wprawdzie, ale patrzy na nas, przenika serca nasze, współczuje z nami w naszej niedoli. Cieszy się, kiedy my do Niego się garniemy, myśli o nas, troszczy się o nas. Jacy my szczęśliwi, że tak blisko siebie mamy Boga! Sąsiadem naszym jest.